Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Εν σου κλουθώ

Τούτες τες μέρες εκλείσαν εφτά χρόνια που τότε που έκαμα το μπλογκ τζαι έχω τη συνήθεια να κάμνω μια σούμα των χρόνων που επεράσαν. Μπορεί στην πραγματική ζωή πολλά που τούτα τα χρόνια να ήταν σκατά, ανεργία, αφραγκία, κάμποση μοναξιά, αλλά το μπλογκ είσιε πλάκα τζαι άνοιξε μου παράθυρο σε κυπραίους που εν με απελπίζαν όπως ο περίγυρος μου.

Πολλά που τούτα τα μπλογκ εν είναι ενεργά πλέον τζαι με τους παλιούς φίλους εχαθήκαμε. Τα social media που εν ήταν τόσο διαδεδομένα πριν εφτά χρόνια, τζαι ειδικά τα smartphones που μας εκάμαν ούλλους λάιβ ανταποκριτές της ασήμαντης ζωής μας, εν αφήκαν χρόνο για κάτι τόσο υποτίθεται χρονοβόρο όσο το γράψιμο τζαι το διάβασμα μεγάλων κειμένων, τζαι η αλληλεπίδραση μας επεριορίστηκε στα εμότικονς του Facebook.

Οι ειδήσεις οι πραγματικές τζαι τα νέα των φίλων μας, έρκουνται τζαι βρίσκουν μας την ώρα που πίνουμε τον καφέ μας το πρωί τζαι σκρολάρουμε το timeline μας. Όταν με τούτο τον τρόπο έμαθα για τον θάνατο του David Bowie εμπήκα σε τρία διαφορετικά μέσα επικοινωνίας για να το εμπεδώσω, παρόλο που ακόμα δεν.

Επειδή όμως για άλλο πράμα εξεκίνησα το ποστ τζαι για αλλού μου φκαίνει, επιστρέφω στον αρχικό σκοπό του. Επρόσεξα προχτές ότι έχω unfollow το 33% των Facebook friends μου. Η υποψία μου ότι κάτι εν πάει καλά μαζί μου επιβεβαιώθηκε που την αντίδραση μιας φίλης όταν της το έλεα. Φανταστείτε όμως το σκηνικό, πρωί να πρέπει να πάεις δουλειά, βαρεμάρα, κάμνεις καφέ τζαι κάθεσαι όπως το ζόμπι να τον πιεις να φέρεις τα μίλια σου, κρατάς το κινητό τζαι θωρείς βιντεούθκια με κάττους τζαι ξαφνικά ππέφτεις πάνω σε κάποιον που το μικρό δείγμα που ακολουθεί.

Το λαϊκό παιδί
Τα βίντεο του Μαζωνάκη διακόπτονται από διάφορες φρικιαστικές ειδήσεις από διάφορα σάιτ αμφιβόλου εγκυρότητας (για να το θέσω ευγενικά) με τίτλους όπως «εν θα το πιστέψετε τι εγίνηκε μόλις τούτος ο σκύλος έξυσε τα αρχίδια του», ή κάτι παρόμοιο τελοσπάντων. Ε, εν με κόφτει.

Η λαϊκιά κοπέλα
Κάθε νύχτα η ώρα οκτώ σπαμάρει το timeline μου με τα likes της σε ούλλες τες lifestyle ειδήσεις της χώρας της. Το ότι δεν καταλαβαίνω την γλώσσα εν μια κάποια ανακούφιση, αλλά με ενοχλεί να θωρώ τα ιταλικά αντίστοιχα των ελλήνων τζαι κυπραίων wannabe celebrity να παρελαύνουν που το χάραμα μπροστά στα μάθκια μου.

Η Μπουμπουλίνα
Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών τζαι Πατρίς Θρησκεία Οικογενεία. Εν η πιο πιστή μου οπαδός, ακόμα τζαι όφκιερο ποστ να ανεβάσω, θα μου κάμει λάικ. Τούτο έκαμε με να νοιώσω λλίο άσιημα την ώρα που την έκαμνα unfollow αλλά υπενθύμισα τον εαυτό μου ότι αν ανέβαζε ότι ανέβαζα θα την ακολούθουν τζαι θα της έκαμνα τζαι λάικ (ψωνάρα εγώ καλέ;!).

Ο πολιτικός
Μεταξύ των check-in σε βλαχοκυριλέ μπαρ της πόλης του τζαι των share υποτίθεται αστείων ατακών που κυκλοφορούν όπως τες κατσαρίδες παντού, ανεβάζει τζαι κάτι πατριωτικές κορώνες έτοιμοι να πάρουμε τη πόλη τζαι τα σύνορα μας είναι στη Κερύνεια ενώ βάλλει κορτωτός φωτογραφίες με το άγαλμα του Γρίβα. Επήεννε γυρεύκοντας.

Η Φιλόσοφος
Γράφει ή κάμνει share κάτι σαν «η μέρα είναι νέα και υπέροχη, να είστε κι εσείς νέοι και υπέροχοι γιατί αν δεν είσαστε δεν θα είναι ούτε η μέρα σας» τζαι δώστου δεκάδες τα λάικ που κάτω τζαι σχόλια όπως «ναι αγαπημένη μου, γιατί αν δεν είμαστε νέοι και υπέροχοι ασφαλώς δεν θα είναι και η μέρα μας» στα οποία απαντά «ναι αγαπημένη μου φίλη, αλήθεια δεν είναι ότι η μέρα σου θα είναι υπέροχη μόνο άμα είσαι κι εσύ υπέροχη;». Τόσο Καλημέρα Ζωή που το χάραμα, ξεπερνά με.